Deel 2 van Jeruzalem nodigt uit, 20 oktober 2007 Voor de deur van buurthuis Jeruzalem had zich al een aardige rij gevolgd. Van een van de wachtenden vernam ik dat de deur iets later openging, omdat ze binnen nog niet klaar waren. Maar nog geen 3 minuten later was het zover, de deuren gingen open en deel 2 van Jeruzalem nodigt uit kon beginnen. Dit keer was het de première van de film "Ons Jeruzalem", van Maureen Prins en Miranda Poel. Bij binnenkomst kreeg iedereen 2 consumptiebonnen en een stempel. Ik nam vooraan in de zaal plaats, die zich al snel volledig vulde met belangstellenden uit de buurt. Ondertussen werden er kilo’s popcorn uitgedeeld. Na een korte introductie van Miranda begon de film op het grote scherm. ‘Ons Jeruzalem’ begint met een voorstelrondje. We maken kennis met o.a. Wilma (51 jaar en geboren in de wijk) en Mien (89 jaar waarvan 31 jaar wonend in Jeruzalem), Arno Kolen (architect die verantwoordelijk is voor het ontwerp van de huidige renovatie), Noud Heerkens (zoon van de aannemer, Noud Heerkens die destijds de wijk heeft gebouwd en architect van de kleuterschool), Gerard Steijns (gepensioneerd stadsarchivaris) en Otto van der Meulen (directeur van de desbetreffende woningcorporatie). Verder maken we kennis met de 12-jarige Demi Lisa die in de wijk op pad gaat als reporter en buurtbewoners interviewt. Ook komt de Chinese vrouw voorbij in de film, terwijl ze met een juk en 2 gieters water haalt voor haar moestuintje met Chinese groenten. In de film kwamen de goede en minder goed kanten van Jeruzalem naar boven. Zo vinden de bewoners het er over het algemeen fijn wonen, met veel vrienden en goede buren, maar een aantal zou liever wegtrekken, bijvoorbeeld omdat de huizen vrij klein zijn. De huizen in Jeruzalem hebben namelijk allemaal 3 slaapkamers: een voor de ouders, een voor de jongens en een voor de meisjes. Dat was vroeger heel normaal, maar tegenwoordig willen kinderen meer privacy. Verder wil men graag een aantal veranderingen in de wijk zien, zoals meer speeltuintjes voor de kinderen. De tijdelijke verhuizing van een deel van de buurtbewoners komt ook in de film aan bod. Een aantal mensen verhuist voor een aantal maanden naar een andere woning in de buurt, zodat hun huis gerenoveerd kan worden. Met de renovatie wil de gemeente de woningen weer laten voldoen aan de moderne eisen. De ‘industriële’ uitstraling spreekt niet veel mensen aan, maar de ruime straten en de plantsoenen wil men graag behouden. Helaas zal ook het buurthuis gesloopt worden, maar men wil de plek wel als centrale plek behouden. Mensen moeten elkaar kunnen blijven ontmoeten, er moeten activiteiten georganiseerd blijven worden. En ook de tijdelijke moskee in het Thijs de Beercomplex zal worden gesloopt, maar er komt een nieuwe moskee in de Stedekestraat. De film heeft mij ook een aantal dingen over Jeruzalem geleerd. Wat ik bijvoorbeeld niet wist was dat ‘Jeruzalem’ in eerste instantie de bijnaam van de wijk was, het oorspronkelijke plan was ‘de Hoeve’. Deze bijnaam kreeg de wijk, omdat ze zo’n witte uitstraling had. Ook was de Jumbo vroeger een kerk en krijgt Jeruzalem binnenkort een eigen kwartaalkrant: De Jeruzalemmer Courant. Deze wordt gemaakt door Petra Stavast, Dani Smulders en Miranda Poel en natuurlijk door de bewoners zelf. Na afloop van de film konden mensen die goed hadden opgelet een aantal schitterende prijzen winnen, waaronder een chocoladefondue, een kaasplankje met wijn, lollies met een lichtje en een heuse pokerkoker. Het feest begon nu echt, met champagne voor de hoofdrolspelers uit de film en live muziek van Lowie Boer! Het dansen kon beginnen. Ondertussen was de ruimte bij de bar ook weer gevuld met mensen, die allen natuurlijk een lekker biertje wilden voor hun consumptiebonnen. Na een aantal nummers werd de film nog 2 keer vertoond voor de mensen die wat later binnen waren gekomen. Het zeer geslaagde feest werd afgesloten door Lowie Boer. Ik heb weer ontzettend genoten en zie vol verwachting uit naar het 3e feestje! Simone van Rees, 20-10-2007 vorige pagina overzicht berichten