27 september 16.00 Huisboomfeestdag 2008 Ruim dertig mensen hadden zich aangemeld om vanaf de draaiburg over de Piushaven langs de haven en het Wilhelminakanaal te lopen. We gaan de huisboomfeestdag 2008 vieren en het is zonnig en warm. Henk Kuiper vertelt over al het ongeplande groen, over hoe planten en bomen die niet geplant zijn toch hier terecht komen. We bekijken drijvende lisdodde zaadjes, praten over poepende vogels, waaiende pluizen en stekelige vruchten. Her en der komen we een molshoop tegen. Tussen de Jumbo en de Ringbaan staan de stoet even stil op het oude fundament van de voormalige school. Vorig jaar stonden we ook op dit fundament en keken over de nog jonge bomen naar de graffiti op de Jumbo, nu is het groen zo hoog opgeschoten dat de groep er door omsloten wordt. Veel Acacia’s en wat wilgen langs de natte rand. Na de brug in de Schermerstraat zien we een rare vogel - Nathan de Groot (student UvT) en Adam Saint (student Fontys Kunsten) leiden ons door de wereld van een kippendoder. In de tuin van een verlaten huis komt de fantasie los en wij doen mee. In de Betuwestraat komen we een oude bekende tegen. Hij was al jaren de postbode op de huisboomfeestdag, een vriendelijke bemoeial die de brieven voorlas. De postbode vertelt ons dat hij met pensioen is en nu als duivenmelker een tegenslag heeft want zijn prijsduif is gevlogen. Hij rammelt met wat voer en wijst ons op de mooie groentetuin voor het huis van Miranda Poel en over de Chinese buurvrouw die de tuin onderhoud. Miranda haar brugrestaurant KOOK is in de late namiddag ons einddoel en we krijgen al honger. Bij een wilgenbos wordt ons uitgelegd dat alleen vrouwelijke wilgen pluizen. Ook blijken er vele soorten wilgen langs het kanaal te staan en in die wilgen wonen insecten en larven en rupsen. Ook laat Henk de resten van een duif zien en verteld kundig dat die door een roofvogel moet zijn gepakt. De duivenmelker pakt een veer en moet even slikken. Dan richting Wilhelmina kanaal en op dit laatste stukje Piushaven blijkt het onkruid ook voedsel te zijn. Henk Kuiper deed wat voorwerk en laat ons een stukje gekookte aardpeer proeven en wat geblancheerde brandnetels. Met zuring in de mond, rozenbottels in de hand en voorgekookte asperges als inspiratie gaan de hongerige wandelaars verder. De postbode weet ons te vertellen dat Miranda Poel hier ook vaak liep en dan met een koffiekan richting brug ging om daar op de vangrail van het uitzicht te genieten. Zo begint het nu heeft ze er een restaurant. Henk toont ons nog wat wilde asperges en een speciaal aangelegde opstapplek voor wild dat in het Wilhelminakanaal is gevallen. Als daar de Jack Russell die ons begeleidden weer nat en schuddend aan wal klimt, gaan we naar het brugrestaurant om het glas te heffen op huisboomfeest en het komende jaar. Wapke Feenstra, 27-09-2008 vorige pagina overzicht berichten