Verslag van de wijkwandeling op de huisboomfeestdag 2006 een wandeling met Wapke Feenstra Oisterwijksebaan Op 23 september om 14.00 loopt een groep van twintig mensen door de wijken Armhoef en Jeruzalem, ze zijn vergezeld van een postbode – nog in zijn oude pak – maar op een mooie rode fiets. “Maar wij hebben Post” staat er op de fiets. De kreet verwijst naar een biermerk, het is een hergebruikte bierreclame fiets. We gaan tekens lezen en beginnen met een paar verkeersborden bij de brug over het Wilhelminakanaal. Dat zijn bewust aangebrachte tekens. Verborgen tekens zoals slijtage plekken, tegenstrijdige boodschappen op de deur en raamdecoratie trends hebben daarna de aandacht. De groep ontpopt zich al snel als gevelkijkers. De zichtbare tekens van de huizen worden bekeken. Wat gewoon lijkt in een woonwijk daar wordt nu bij stilgestaan. Het is even wennen, maar als je dan echt op alle verschillende huisnummerbordjes en hun geschiedenis van opknappen, afschroeven, vervangen, restaureren en er overheen monteren let, zie je een rijkdom aan tekens in een gewone woonwijk. Zo precies kijk je wel in een museum naar de zichtbare sporen van de tijd, maar zelden in de eigen wijk. De studenten van de UvT zijn er bij om hun observaties aan ons mee te delen. Zij wijzen ons in Armhoef ook op de glas-in-lood ramen: er zijn oude ramen, nieuwe nagemaakte ramen en oudere stukjes glas-in-lood die aan een draadje voor een gewoon glazen raam zijn gehangen. We letten op de Mariategels – een historisch teken - in een straat die voor een groot deel bestaat uit de vaak zo geliefde vooroorlogse bouw. Humor is de bewoners niet vreemd, want te midden van de oude ontwerpen hangt op de Oisterwijksebaan 176 een nieuwgemaakt glas-in-lood Nijntje. Na Nijntje belanden we op het grasveld bij het Havenpad en daar gaan we sprokkelen met volwassenen. Ceciel van der Weide – die zich voorstelt als het sprokkelvrouwtje van huisboomfeest - heeft de leiding en de groep heeft aanleg. Met een tassen vol sprokkels gaan we richting draaiburg en krijgen voor we oversteken een ansichtkaart van De Rots van de postbode. De Rots is een ontwerp van kunstenaar Helmut Dick; het brugwachtershuisje wordt daarbij op een niet van echt te onderscheiden rots geplaatst. De brug en het brugwachtershuisje blijven gewoon in bedrijf, alleen wordt het uitzicht van de brugwachter beter. Beewee de brugwachter is al op hoogtestage, hij zit op een hoge ladder voor het huisje en oefent de toekomstige hoogte. Hij zal – na de winterstop - nog langer moeten trainen op een wat hogere ladder. Hij vertelt over zijn baan als brugwachter die ook inhoud dat hij een soort campinghouder is met een wat vreemde slagboom: de draaibrug. Atty Bax van KORT doet een oproep aan een ieder die zich in wil zetten om De Rots te realiseren. Support voor het plan kan er voor zorgen dat De Rots er over een paar jaar werkelijk staat. Dan wordt de tekst op de ansichtkaart “Groeten uit Tilburg” bewaarheid. We lopen verder door de Hoevenseweg waar alle gevel elementen zoals Mariategels, woonwerkfuncties, glas-in-lood variaties en gepimpte huisnummerbordjes in overdaad terugkomen. Dan zijn we uitgekeken en onder het genot van een drankje worden de sprokkels ingeleverd in Buurthuis Jeruzalem. De sprokkels worden bekeken door Henk Kuiper van Stichting Stadsbomen en fotograaf Joris Buys neemt de sprokkels mee naar zijn studio en gaat ze fotograferen. Kijk op de website om meer foto’s van deze dag te zien, de resultaten van de sprokkels zijn daar te vinden bij de juiste boom en de observaties van de studenten kunt u nalezen. Wapke Feenstra, september 2006