‘De voortuinen van de Betuwestraat’ aanpak/methode 2009   Mijn hobby is tuinieren en ik vind het altijd leuk om te zien wat andere mensen van hun tuin hebben gemaakt. Voor mij is dat een soort visitekaartje, aan de tuin kun je zien wie je bent. De huizen die een tuin hebben, zijn aan de voorkant vaak mooier en beter verzorgd dan aan de achterkant. Tijdens de wandeling vielen mij de groentebedden in de voortuinen op nummer 10 en 12 op. Dat was voor mij de reden om terug te gaan naar deze pas gerenoveerde huizen. Van het huizenblok nummer 2 tot en met 28A heb ik een aantal voortuinen gekozen, gefotografeerd en aan nader onderzoek onderworpen. Op de site van Huisboomfeest zag ik dat er in het verleden al meerdere mensen iets met de Betuwestraat hadden gedaan, maar niet specifiek over voortuinen. De voortuinen die al op de site staan ga ik vergelijken met de huidige situatie. De Betuwestraat is een rustige straat, eenrichtingsverkeer, één blok huizen. Er zijn geen doorgangen om achterom te komen, alleen bij nummer 2 en nummer 28A, het begin en het einde van het blok. De huizen zijn pas gerenoveerd, de “oude” aanblik laat een grauwe grijze betonsteen zien. Op de foto uit 2008 is dit zijdelings zichtbaar. Alle huizen van het huizenblok hebben gelijke voordeuren en ramen, de muren zijn wit geschilderd, twee aan twee zijn de huizen gespiegeld. Nummer 6 heeft als enigste huis zonwering. Alle voordeuren hebben een eigen pad naar de straat, een uitzondering hierbij is nummer 26 en 26A. Deze huizen hebben een gezamenlijk pad naar de voordeur, vanwege de grote boom in de tuin bij nummer 26, deze is tijdens de renovatie gespaard gebleven. De huizen hebben allen dezelfde buitenlamp en deurbel. Tijdens mijn bezoek op 7 april 2009 stonden er slechts twee auto’s voor het blok geparkeerd. Dit zou erop kunnen duiden dat de bewoners geen auto hebben of dat ze met de auto naar hun werk zijn. De voortuinen hebben allemaal dezelfde afmeting en zijn van de stoep gescheiden door een metalen ronde buis op ongeveer 40 centimeter hoogte. De huidige bewoners op Betuwestraat 2 zijn zeer precies wat blijkt uit deze strakke, pas aangelegde tuin. De twee kleuren steentjes, donkergrijs en wit zijn bewust in een patroon van vakken neergelegd. De beplanting is jong en summier en onderhoudsvriendelijk. Heideplantjes, buxus en grassen vergen weinig onderhoud. De kleine struikjes zijn symmetrisch geordend. Gedurende het gehele seizoen geeft dit een min of meer dezelfde aanblik. Er is geen sprietje onkruid te zien. Waarschijnlijk wonen er geen kinderen, zij zouden gaan spelen met de gekleurde steentjes waardoor het patroon verstoord zou raken. Onder het raam staat een tuinbankje met links en rechts daarvan twee buxusbollen in pot. Het geheel geeft een strakke en geordende aanblik. De bewoners hadden onvoldoende grijze steentjes om rechts naast het voordeurpad het strookje grond met de buxusstruikjes vol te leggen, er liggen slechts kleine hoopjes grijze steentjes rond de buxusstruikjes. Dit zou erop kunnen duiden dat er te weinig steentjes waren om dit vol te leggen, of was het geld misschien op? Het geheel ziet er nieuw uit en de bewoners hebben over hun ontwerp nagedacht. Wanneer we kijken naar de foto uit 2006 zien we dat het strookje grindtegels onder het raam en de grinttegels bij de oprit voor de auto er al lagen en zijn blijven liggen. Het nieuwe ontwerp is anders van sfeer, de oude grinttegels passen niet goed bij het strakke moderne ontwerp en er zitten sprietjes onkruid tussen de tegels van de oprit. De grote grijze betonnen bal is verdwenen, maar de granietblokjes links boven op de foto rond de betonnen bal lagen zijn hergebruikt. Misschien is het interessant om over een aantal jaren opnieuw te kijken naar nummer 2. Liggen dan alle steentjes dan nog zo netjes op kleur? De bewoners van nummer 6 hebben als enige van het blok zonneschermen voor de ramen, zowel boven als beneden. De voortuin laat een stoppelig grasveldje zien waarop drie roze bloempotten staan, gevuld met gekleurde primula’s. Een damesfiets staat onder het raam geparkeerd. De tuinafscheiding met de straat wordt gevormd door een jong beukenhegje. Voor het beukenhegje is de groene buis geplaatst, deze markeert de grens met de stoep. Rechts naast het voordeurpad is een buxushegje zichtbaar, dit kan echter ook door de buurman zijn aangeplant. Onder de deurbel hangt een “Welcome”-bordje van sloophout met wat prullaria er aan. Er liggen stoepkrijtjes rechts bij de voordeur en op het pad naar de voordeur is met stoepkrijt getekend. Een kinderbezem en wat speelgoed is links naast de voordeur zichtbaar. Uit deze tekens kun je afleiden dat er in dit huis een kind woont, waarschijnlijk een meisje vanwege de roze kleur van de bloempotten en het kinderbezempje. De fiets onder het raam heeft echter geen kinderzitje, maar zou natuurlijk ook van een bezoeker kunnen zijn. De twee huizen brede groentetuin op Betuwestraat 10 en 12 ligt er nog steeds. Dit betekent dat de Aziatische mevrouw, genoemd in het artikel van Wapke Feenstra van november 2004 getiteld “Ringbaan Oostblok” er nog steeds woont. Of Miranda Poel nog steeds de bewoonster is op nummer 10, is niet duidelijk, wel is door de voortuin duidelijk, dat er op nummer 12 nog steeds dezelfde bewoners in het huis wonen als in 2006. Een voortuin als deze valt op, er zijn weinig mensen die hun voortuin gebruiken als groentetuin. Op de oude foto’s is een gezamenlijk pad naar de voordeur te zien, na de renovatie heeft elke voordeur zijn eigen pad. Zelfs tussen de twee voordeurpaden in de huidige situatie heeft de bewoner van nummer 12 groenten gezaaid. De zaadjes zijn net ontkiemd en zijn te klein om te herkennen. Duidelijk is echter wel dat het om groenten gaat, het maken van bedden is namelijk een van de manieren om groenten te verbouwen. Ook de stapstenen tussen de bedden om de kleine plantjes niet te beschadigen en naderhand te onderhouden is hiervan een kenmerk. De bewoners van nummer 12 zijn duidelijk mensen met groene vingers die plezier hebben in tuinieren, zij doen dit al jaren op dezelfde manier. Het is duidelijk dat de bewoners van nummer 14 zeer beperkt van tuinieren houden, wel van kleur. Bijna hun gehele voortuin bestaat uit strakke gekleurde bestrating. Een klein strookje open grond omzoomd het geheel. Zij hebben dit gevuld met viooltjes in allerlei kleuren. Je kunt je afvragen net als bij de tuin op nummer 2 of dit wel een tuin is. De definitie van ‘tuin’ in Van Dale luidt: ‘Een tuin is een omheind stuk grond waar bloemen gekweekt of groenten enz. geteeld worden.’ Wat je uit een dergelijke voortuin kunt afleiden is dat er weinig onderhoud is. Deze voortuinen zijn nog in ontwikkeling. Op nummer 22 ligt het vol met grinttegels, nummer 24 ligt nog braak. Wel is er een beukenhegje aangeplant als erf afscheiding. Dit is bij meerdere tuinen in dit huizenblok. Wellicht heeft de verhuurder dit voor zijn rekening genomen. Waarschijnlijk wonen de bewoners hier nog maar net en hebben zij nog geen tijd gehad om iets van hun tuin te maken. Opvallend zijn de drie gelijke tuinstoelen bij beide huizen, hebben de buren contact met elkaar? Omdat veel groen uit de straat is verdwenen door de recente renovatie, valt de grote boom in de tuin van nummer 26 extra op. Het eerder genoemde gezamenlijke pad leidt naar het huis dat er al bewoond uitziet, maar afgaande op de tuin dat (nog) niet is. Er staat wel een eetkamerstoel buiten onder het raam. Wellicht zijn de bewoners van nummer 26 – evenals hun buren op nummer 22 en 24 – hier nog maar net komen wonen. De voortuin van 26A is in 2006 een heel andere dan die in 2009. De rommelige sfeer met tuinkabouters van toen is nu een strak en aangeharkt geheel geworden. De tuinkabouters zijn verdwenen, evenals de grote struiken. De bewoners van 26A hebben na de renovatie de bestaande grinttegels hergebruikt. Ook de schoenlapperplant uit 2006 is nog aanwezig, de overige beplanting is klein en jong. Dat er andere bewoners zijn dan op de foto uit 2006 kun je niet alleen afleiden uit de voortuin, ook de strakke lamellen en de orchideeën voor het raam geven dit aan. De bewoners van nummer 28 hebben een bijna geheel verharde voortuin. Bij het leggen van de lichtgele bestrating in een kader van grijze betonbielzen is er nagedacht over het patroon. In het midden zijn de stenen in een cirkelvorm gelegd. De stenen zijn ongeveer gelijk van kleurstelling, maar ongelijk van vorm. Naast langwerpige stenen zijn er ook vierkante stenen gebruikt. Een restje vierkante stenen is gebruikt om de paden naar de voordeur tussen nummer 28A op te vullen. Er staan wat potten met groenblijvers en er is een klein strookje grond met wat plantjes op de erfafscheiding met de straat. Naast de buisvormige stang als erfafscheiding is een beukenhaagje aangeplant. Onder de buxus op stam valt de tuinkabouter op. Een aandenken van de “oude” bewoners van nummer 26A? De bewoners hebben in ieder geval de moeite genomen om over hun voortuin na te denken. De manier waarop deze voortuin is ingericht geeft aan dat de bewoners beperkt tijd aan het onderhoud willen besteden. De bewoners van nummer 28A zijn het heel duidelijk ergens niet mee eens. Zij maken dit aan de buurt en de voorbijgangers kenbaar door de oranje spandoeken met de tekst: “Ik wil mijn tuin terug, jullie praten veel doen niets”. Het gaat dus om de tuin. Rechts in hun voortuin is nog een grote boom zichtbaar, verder geeft het geheel een onverzorgde indruk. Naast de voordeur ligt een slordige stapel stoeptegels, er staat hier nog het een en ander te gebeuren.  Anja de Groote 07-04-2009 meer weten over semiotiek?    Eva Thomassen over de Leenherenstraat  Hugo Derene over de Betuwestraat  Kim Kabbedijk over de Havendijk  Lisa Ruskus over de Twentestraat  Natascha Tummers over de Hoevenseweg  Noor Hegeman over de Caspar Houbenstraat  Robert Proost over de Sint Josephstraat  Suleika Gommers over de Hogendriesstraat  Sylvia Kox over de Oisterwijksebaan